De desktop van mijn computer vertelt me dat het in Groningen regenachtig en 6 graden is. Het wil nog niet echt lukken met de lente en het spijt me niks dat ik deze periode heb uitgezocht om in een warmer oord te vertoeven (ik hoop voor jullie dat het snel beter wordt).
De afgelopen dagen waait er een koude wind over Dahab, die er voor zorgt dat het ook hier geen “korte-broeken-weer” is. Maar wat voor mij belangrijk is, is de zon. Was mijn energie in Nederland aan het opraken door het gebrek aan zonlicht, hier laad ik weer helemaal op.

Dagindeling

Mijn dag begint hier rond half zeven. Meestal ben ik dan al wakker geweest van de buurgeiten die “grazen” van de plastic flessen die in hun weiland (lees: zandtuin) zijn gegooid. Ik neem dan alle tijd om rustig te douchen en te ontbijten (ze hebben hier heerlijke aardbeien die erg goed smaken door de yoghurt 🙂 ). Rond half negen ga ik naar de duikschool, daar krijgen we te horen wat de plannen voor de dag zijn. De duikactiviteiten kunnen bestaan uit het gidsen van duiken, introductieduiken, duikcursussen of het doen van oefeningen voor mijn eigen cursus. Afhankelijk van wat we doen ben ik tussen drie en zes uur klaar. Soms besluit ik om het dorp te eten, maar vaker kook ik mijn eigen maaltijd. ’s Avonds ben ik aan het leren, op het internet te vinden, iets aan het drinken in het dorp of aan het eten met mededuikers.

Rescue Diver brevet

Afgelopen dinsdag heb ik mijn rescue diver brevet gehaald. Deze cursus bestaat voornamelijk uit oefeningen in eerste hulp bij duikongevallen geven. Onder andere hulp bieden aan vermoeide, paniekerige of bewusteloze duikers. De te ondernemen acties zijn in elk van deze situaties anders. De afzonderlijke acties worden geoefend en later samengevoegd tot een scenario, waar ik dan in zijn geheel een goede benadering voor moet bedenken en uitvoeren. Een voorbeeld van zo’n scenario is: de omgang met een bewusteloze duiker onder water. Als rescue diver moet je dan zorgen dat je de bewusteloze duiker meeneemt naar de oppervlakte, om vervolgens in het water mond-op-mond beademing te geven en de duiker naar de kant te brengen. Eenmaal bij de kant aangekomen zorg je dat de hulpdiensten ingeschakeld worden en begin je met het verlenen van eerste hulp.  Dinsdagmiddag heb ik de cursus afgerond met een schriftelijk examen. Een interessante, leerzame cursus. Het is fijn om te weten wat je moet doen in geval van nood.

Donderdag heb ik onbewust mijn 100ste duik gemaakt. Ik kwam er ’s avonds met het loggen van de duiken achter. Het was helaas geen bijzondere duik, ik was mee om te observeren bij een introductie duik. Mensen die voor het eerst onderwater zijn, zwemmen vaak erg snel. En ondanks dat de instructeur de duiker bij de tank vast had en zelf niet heel actief mee zwom, moest ik aardig door zwemmen om ze bij te houden. Een goede training.

Stresstest

Zaterdag heb ik de eerste oefeningen gedaan voor mijn divemaster training, waaronder de zogenoemde stresstest (equipment exchange). Samen met een andere duiker ruil je dan onderwater je duikuitrusting terwijl je uit één automaat ademt. Verder heb ik een vermoeide duiker 100 mtr moeten slepen. Een pittige opdracht wanneer dit uitgevoerd wordt met een stevige golfslag.

Zondag heb ik voor het eerst een dag niet gedoken. Zaterdagochtend was ik al niet zo fit en na de oefeningen was ik behoorlijk uitgeput. Ik heb zondag rustig aan de waterkant in een restaurantje bij Eelgarden zitten leren onder het genot van een heerlijk zoete bedoeinenthee en een Egyptische maaltijd.