Halong Bay, same, same, but different

26 – 28 oktober 2006

We kijken er erg naar uit. Halong Bay is weliswaar de toeristische attractie van Vietnam, maar onze georganiseerde trip laat ons niet alleen de baai zien, maar we gaan ook lekker kayaken, zwemmen vanaf mooie witte stranden en lekker eten op de boot. De eerste nacht overnachten we op de boot en de tweede in een hotel op Cat Ba Island, een mooi eiland met een groot natuurreservaat. Verder nog een bezoekje aan Monkey Island, aapjes kijken.

Drie dagen relaxen dus. We worden van het hotel afgehaald om per bus met onze groep naar Halong Bay te reizen. Leuke gids, hij vertelt veel over Hanoi en Vietnam. Wanneer we aangekomen zijn, pikt de gids ons uit de groep en stuurt ons met een andere gids van hetzelfde bedrijf mee. Wanneer we vragen waarom, krijgen we te horen ’more luxurious boat’.

Same, same

Wanneer we bij de aanlegplaats aankomen, zien we dat dit geen boot is waarop we kunnen slapen. Dit is dus niet wat we hebben geboekt en we laten dat merken aan onze nieuwe gids. Een discussie leidt tot niets, we kunnen niet terug, want de andere groep is nergens meer te bekennen, dus stappen we maar aan boord. Ondanks onze vraag wat nu de bedoeling is, negeert hij ons volkomen. Na enig aandringen krijgen we te horen dat het programma is gewijzigd. Dag 1 wordt nu dag 2 en omgekeerd. ‘ Same, same! ’ aldus gids nummer 2. Nou ja, maakt ook niet uit. Laten we er een relaxt tripje van maken.

Cat Ba Island

Het eerste bezoek is aan een grot, een half uurtje varen vanaf de haven. Best mooi. Daarna varen we richting Cat Ba Island, waar we een uurtje voor onszelf hebben, we dineren daarna gezamenlijk in het hotel. ‘s Avonds treffen we een groep Engelsen en Australiers en spelen een potje pool in het café tegenover het hotel. Gedurende de dag kan je in dit café, annex restaurant ook nog een knipbeurt krijgen. En dit alles tussen de potten met ingewekte slangen, krokodillen en kalfjes. Redelijk bizar, maar het bier is erg goedkoop. Ook treffen we hier Arron (Engels) en Ao (Thais), een stel waar we leuk mee kunnen kletsen. Na een gezelige avond en een aantal biertjes later duiken we ons bed in.

Trekking

De volgende ochtend moeten we om 07.30 uur alweer ontbijten van de gids. Na het ontbijt horen we dat we om 09.20 uur worden afgehaald door de bus om onze ‘trekking’ in het natuurpark te maken. Een anderhalf uur wachten dus. We worden in de bus herenigd met onze eerste groep en gaan op weg naar de plek van de ‘trekking’. Dit stelt echter niet zoveel voor. Eerst een half uur omhoog door struikgewas van 3 meter hoog, waardoor je dus eigenlijk niets ziet. Daarna een kwartiertje lopen door het bos om vervolgens voor de keuze te worden gesteld door de gids om de korte of de lange route te doen. De lange route is ontzettend moeilijk, we komen heel laat terug in het hotel en volgens onze gids zijn er zelfs toeristen nooit teruggekomen van deze route. Dat laatste is natuurlijk een grapje van hem, maar hij voegt eraan toe dat hij eigenlijk niet de lange route wil lopen. “Democratisch” wordt er besloten om dan toch maar de korte route te nemen. Na een erg steile ‘korte route’, waarbij sommige mensen onderuit gingen, waren we binnen 2 uur nadat we uit het hotel waren vertrokken, weer terug. Uurtje wachten en daarna gezamenlijke lunch.

Left over Tourists

Om 14.50 uur worden we volgens gids nummer 2 afgehaald om naar de boot te worden gebracht. Is dat niet wat laat om nog naar Monkey Island te gaan, en te gaan zwemmen en kayaken? Volgens zowel gids nummer 1 als 2, gaan we zeker naar Monkey Island en daarna kayakken. Om 14.50 uur worden we inderdaad opgehaald door de bus, waarna wij, Marjan en ik, de ‘left-over tourists’ door een niet-Engels sprekende buschauffeur in de 20-persoons bus naar de pier in het noorden van het eiland worden gebracht. Wanneer we daar om 15.45 uur aankomen, is er nog geen boot te zien. Van de chauffeur begrijpen we dat de boot vertraging heeft. Hoeveel vertraging weet hij niet. Dus maar weer wachten. Wannner er aan de horizon een boot verschijnt, weet de chauffeur ons mede te delen dat ook deze boot niet de onze is. Monkey Island, aan de zuidkant van Cat Ba, hebben wij inmiddels uit ons hoofd gezet. Het tripje is ‘same, same, but different!’ geworden, een kreet die je hier in Vietnam overal hoort en waarvan je zelfs T-shirts kunt krijgen. Inmiddels zijn wij zover dat we zelf wel transport naar het vasteland willen regelen, ware het niet dat gids nummer 2 onze paspoorten heeft voor registratie bij de politie. Zitten we dus toch aan hem vast.

Na een uur kunnen we eindelijk aan boord stappen van onze slaapboot. We worden hartelijk ontvangen door de 3e groep van deze trip, een vriendenclub uit Maleisie en een Oostenrijker. Na een half uur varen is het donker en besluiten we om maar niet meer te gaan kayaken. Even een duik nemen in het water doen we wel, maar zonder zon is het toch vrij koud.

Groep #4 en Gids #3

De volgende ochtend worden we om 07.00 uur aan de ontbijttafel verwacht. Ondanks het feit dat de generator op 1 meter van onze hut stond, en we onze stemmen moesten verheffen om elkaar te kunnen verstaan, hebben we goed geslapen. Zijn de oordopjes toch nog goed van pas gekomen. De groep Maleisiers wordt vervangen door groep 4 en gids 3 en we gaan richting Halong Bay om de bus terug naar Hanoi te nemen.

We hebben bij hetzelfde reisbureau onze trip naar Sapa geboekt, dus daar hebben we na onze ervaring in Halong Bay toch onze twijfels bij. In Hanoi gaan we meteen naar het reisbureau en vertellen onze ervaringen. Gelukkig wordt er accuraat op gereageerd en de dame waarbij we hebben geboekt belt meteen met haar manager. We krijgen in ieder geval wat geld terug en oprechte excuses.

Snel nog even eten en dan naar het treinstation voor de nachttrein naar Sapa. Maar hopen dat dit echt ‘same, same, but different (dan Halong Bay)’ wordt.