21 – 25 december 2006

Nu is het alweer kerst. De tijd vliegt voorbij. We zouden vandaag met de boot naar Siem Reap, was het niet dat Ivar vannacht ziek is geworden. Waarschijnlijk van het eten van gisteravond. We hopen dat het met een dag bekeken is zodat we morgen de tocht naar Siem Reap kunnen gaan maken.

Van een kerstsfeer merken we hier overigens helemaal niets. De temperatuur is hier aangenaam warm, een kerstboom is niet te vinden en elke keer als we een kerstnummer horen, luisteren we nog een keertje goed en neurien we stiekem mee. Hier in Battambang hebben we wel een Cambodiaans kerstmannetje gespot, we konden hem niet passeren zonder een kiekje te maken (zie Fijne Feestdagen).

Achterop de motor

Battambang is de tweede stad van Cambodja. Al zou je dat niet zeggen, het doet aan als een klein, gezellig dorp. En alhoewel het er gezellig is, zijn er niet zoveel bezienswaardigheden. We zijn daarom twee keer met motorrijders de omgeving ingetrokken. De eerste dag hebben we het gebied ten zuiden van de stad bekeken. Achterop de motor, door de rijstvelden en kleine dorpen. Prachtige vergezichten en mooie mensen.

Met de bamboetrein

Halverwege de trip werden we aangeraden om een lapje voor ons mond te kopen voor opwaaiend stof. Een grote vrachtwagen die langsreed over de zandweg illustreerde nog even waar ze het over hadden. Met ons gezicht Cambodjaans ingepakt (pet, zonnebril, mondkapje) hebben we onze weg vervolgd. Onze eerste stop was bij de indrukwekkende berg Phnom Sam Peau, met onder aan de berg een pagoda, halverwege een grot waar de Khmer Rouge veel slachtoffers heeft gemaakt en ook bovenop de berg een pagoda. De terugreis hebben we gemaakt met een bamboetrein. Dit is niet meer dan een bamboe vlonder op twee wielen met een motortje er achter. Motors erop, wij erop en rijden maar …. totdat er een tegenligger op je pad komt. Dan moet één partij zijn treintje van de rails halen en hem er even verderop weer opzetten.

Wat Ek Phnom

Onze tweede rit met inmiddels onze vaste motorrijder Sam Ol en zijn kameraad was een ochtend ten noorden van de stad. De tocht ging naar Wat Ek Phnom, maar ook hier geldt; de reis is mooier dan het doel. Sam Ol is een oudere meneer die veel weet te vertellen over de omgeving, maar ook over zijn verleden in Cambodja tijdens de Khmer Rouge. In 1979 is hij naar Thailand gevlucht en daar is hij tot 1994 gebleven.

Kookles

Ook hebben we een kookles “Khmer Food” gevolgd. ‘s Ochtends eerst met z’n allen naar de markt om de ingredienten te halen. Ivar en ik zijn beide gek van markten en dit spektakel heeft een aantal mooie foto’s opgeleverd. Daarna terug naar het restaurant om met veel chili en pepers aan de slag te gaan. We hebben drie gerechten gemaakt; het eerste gerecht was lekker pittig, het tweede gerecht was voor velen van ons te pittig en het laatste gerecht, een zoete soep, spande de kroon, na een aantal happen was iedereen er klaar mee. Dit in het voordeel van een groep bedelaars, want zoals in de rest van Cambodja, heerst ook hier veel armoede. Het door ons gekookte eten werd, zodra wij uitgegeten waren, in een plastic zak gestopt en aan deze mensen meegegeven. Zij zaten een eindje verderop in de straat te eten. Hoewel er hier geen kerst wordt gevierd, een hele goede kerstgedachte.